Τρίτη 13 Μαρτίου 2007

Μετακομίζουμε..




Δύσκολη η ημέρα σήμερα .Μα κι ευχάριστη.
Η επίσκεψη προγραμματισμένη κι επαγγελματική.
Τα νέα κτίρια εκτός πρωτευούσης .
Η επιτροπή συστάθηκε κι είχα την “τύχη”να πρέπει να επισκέπτομαι τις νέες εγκαταστάσεις,να παρακολουθώ την πορεία των έργων και να ενημερώνω για πιθανά προβλήματα ή βελτιώσεις.
Η επικείμενη μετακίνηση έχει προκαλέσει μεγάλη ανησυχία.
Πολλοί θα ξεβολευτούν.
Η πιθανότητα να πρέπει να κάνεις 200 χιλιόμετρα την ημέρα για να πας στο γραφείο και να γυρίσεις δεν είναι και μικρό πράγμα.
Η ιδέα βέβαια να δουλεύεις σ' ένα νέο,πολυτελές κι ευχάριστο περιβάλλον δεν είναι αρκετή για ν' αποτρέψει την έλλειψη διάθεσης για καθημερινή μετακίνηση 100 χιλιόμετρα μακριά.
Ο “ενθουσιασμός “μου για τις νέες εγκαταστάσεις δελέασε μερικούς ,που θέλησαν να με συνοδεύσουν.
Ο πρωινός καφές στα όρθια κι οι κυκλοφοριακές δυσκολίες στην έξοδο της πόλης έδωσαν την αφορμή για τις πρώτες γκρίνιες για τις δυσκολίες που πρόκειται να φέρει η επικείμενη μετακόμιση..
Ομως η ηλιόλουστη μέρα ,τα ανθισμένα δέντρα και τα πολύχρωμα χωράφια έξω απ'την πόλη ,έφεραν τις πρώτες εικόνες της άνοιξης που ήρθε και δεν είχε γίνει ακόμα αντιληπτή στις γκρίζες λεωφόρους κι ανάμεσα από τις πολυόροφες πολυκατοικίες.
Τα γέλια κι οι κουβέντες απέσπασαν την προσοχή , η έξοδος από την εθνική δεν έγινε εγκαίρως και υπήρξε η αφορμή να επισκεφτούμε τα πέριξ περιβόλια ,μποστάνια και στάνες ώστε να ενημερωθούμε για τα παραγόμενα γεωργικά και κτηνοτροφικά προιόντα της περιοχής .
Αφού η “αναγνώριση ¨ολοκληρώθηκε καταφέραμε να εντοπίσουμε επιτέλους τον στόχο της επίσκεψης.
Συνεργεία,υλικά ,άνθρωποι και μηχανές ,ένα απέραντο εργοτάξιο .
Οι συζητήσεις έγιναν ,οι ιδέες κατατέθηκαν ,οι παρατηρήσεις καταγράφηκαν .
Ευτυχώς η αμφίεση κι ο εξοπλισμός είχαν προνοηθεί να είναι οι κατάλληλοι και η τρίωρη περιήγηση στο εργοτάξιο έληξε “αναίμακτα “για τους άσχετους..
Ο “ενθουσιασμός” μεταδόθηκε, η γκρίνια και η δυσπιστία έκαναν στην άκρη κι άρχισαν τα σχέδια και οι κουβέντες για την ευχάριστη πλευρά του όλου θέματος.
Ανθρωποι της πόλης ,πνιγμένοι στο καθημερινό κυκλοφοριακό χάος ,
εγκλωβισμένοι σε γκρίζα κτίρια δεν είναι δύσκολο να ενθουσιαστούν με την ιδέα να περνούν την εργάσιμη ημέρα βλέποντας απ'το παράθυρο του γραφείου τους ουρανό,βουνά,ήλιο,σύννεφα, πουλιά.
Να βλέπουν τις εποχές ν'αλλάζουν,όχι από τις αλλαγές στον λογαριασμό των κοινοχρήστων ,αλλά από τις αλλαγές της φύσης .
Η διάθεση ανέβηκε κι έφτιαξε ακόμα περισσότερο στο ταβερνάκι του διπλανού χωριού ,με το σπιτικό κρασί και τους τοπικούς μεζέδες.
Η πρωινή γκρίνια έδωσε την θέση της στα σχέδια για τις μελλοντικές εξορμήσεις στις γύρω περιοχές,αναλόγως εποχής.
Στα παραθαλάσσια για ουζάκια τα μεσημέρια του καλοκαιριού,στις ψησταριές των διπλανών χωριών τα χειμωνιάτικα μεσημέρια.
Η απόσταση που έπρεπε να διανυθεί για την επιστροφή αρκετή, οι κυκλοφοριακές δυσκολίες στην είσοδο της πόλης και πάλι παρούσες .
Η διάθεση όμως είχε αλλάξει κι όλα τώρα αποδόθηκαν στην άσχημη ώρα αιχμής .
Η συνέχεια θα δοθεί αύριο που θα πρέπει να ενημερωθούν οι υπόλοιποι.
Ο πρωινός καφές αύριο προβλέπεται μακράς διαρκείας
.

11 σχόλια:

Markos είπε...

Καλορίζικο :) :)
Πάντως η αλήθεια είναι ότι ένα καθημερινό ταξιδάκι δεν είναι και πολύ καλή ιδέα...:)

aqua είπε...

Δυστυχώς Μάρκο μου ,όταν η εργασία είναι εξαρτημένη οι επιλογές δεν είναι πολλές.Ειδικά στις μέρες μας.
Στον ιδιωτικό τομέα τα πράγματα είναι δραματικά αλλά τελευταία και το δημόσιο ακολουθεί κατά πόδας.
Ετσι κάνεις την ανάγκη φιλοτιμία και προσπαθείς να δεις μόνον τα θετικά της όλης υπόθεσης.
Δε βαριέσαι βρε !!!
Ολα μια συνήθεια είναι!
Τουλάχιστον θα πέρνουμε καθαρό αέρα,εκτός από κοπανιστό ,που είναι οι μισθοί μας. :)))

Μικρός Πρίγκιπας είπε...

Είναι πολύ σημαντικό να δουλεύεις και να βλέπεις ουρανό. Έστω κι από ένα γραφείο.

aqua είπε...

Εχεις δίκιο Πρίγκιπα.
Αυτό είναι ίσως το μόνο που αξίζει
στην επικείμενη μετακομιση.
Καλό σου βράδυ1 :))

nyctolouloudo είπε...

δεν ξέρω τι βουνά είναι αυτά και που..αλλά 200 χιλ κάθε μέρα είναι πολλά! κανένα χωριό εκεί κοντά δεν έχει για να μένεις;

τον χειμώνα και μέσα στο κατακαλόκαιρο θα είναι πιο δύσκολα τα πράγματα!

aqua είπε...

@μεθυσμένα χρώματα
Χωριά και πόλεις έχει πολλά
Παραθαλάσσια και ορεινά.
Αλλά υπάρχει πίσω και μια οικογένεια.
Που να τους πάω τους ανθρώπους?
Λες να την κάνω μόνη μου?
Χμ...δεν μου ακούγεται άσχημα!!!
:)))

Katerina ante portas είπε...

Mε το καλό! Μου αρέσει η αισιόδοξη και προσγειωμένη συνάμα ματιά στα καθημερινά.

nyctolouloudo είπε...

να τους πάρεις και να τους πας σε παραθαλάσσιο χωριό!
θα είναι καλύτερα για όλους!

aqua είπε...

@Katerina
Ευχαριστούμε ....ευχαριστούμε!!
Δεν έχουμε κι άλλη επιλογή :((

aqua είπε...

@μεθυσμένα χρώματα
Μακάρι να γινόταν πραγματικότητα το "μετακομίζουμε"!
Ασε μην ισχύσει και το
".....γιατί χωρίζουμε!"
Καλό Βράδυ :))

S είπε...

εαν δεν εχετε προμηθευτει ακομα επιπλα γραφειου καθισματα η διαχωριστικα επισκευθειτε μασ στο www.dromeas.gr
σε καθε περιπτωση σας ευχομαι καλη επιτυχια!!