

Ηταν 27 Φεβρουαρίου 1869, όταν έγινα τα επίσημα εγκαίνια με επιβάτες στο πρώτο δρομολόγιο τη Βασίλισσα ΄Ολγα, τον Πρωθυπουργό Ζαΐμη, υπουργούς, στρατιωτικούς, διπλωμάτες κι άλλους επισήμους.

Οκτώ χρόνια αργότερα το 1843 ο Αλέξανδρος Ραγκαβής επαναλαμβάνει δημόσια την πρόταση αλλά πάλι δεν υπήρξε ανταπόκριση.

Μετά από ανεπιτυχείς προσπάθειες ανάθεσης του έργου το 1867 το έργο κατακυρώνεται στον ΄Άγγλο επιχειρηματία Εδουάρδο Πίκερινγκ, ο οποίος το Νοέμβριο του ίδιου έτους αρχίζει να κατασκευάζει το έργο

Στις 17 Φεβρουαρίου του 1869 το έργο έχει τελειώσει και γίνεται η πρώτη δοκιμή της διαδρομής.

Η ατμομηχανή με 6 βαγόνια καλύπτει τη διαδρομή των 8,5 χιλιομέτρων από το Θησείο στον Πειραιά σε 19 περίπου λεπτά. Οι δύο πόλεις Αθήνα και Πειραιάς έχουν πλέον συνδεθεί με σιδερένιες γραμμές.
Στις 3 Μαρτίου του 1869 ο «Αιών» γράφει:
«Ο σιδηρόδρομος ήρξατο τακτικώς εργαζόμενος από της τελευταίας Παρασκευής. Η συρροή των επιβατών είναι μεγίστη. Οι πάντες δ’ ομολογούσι τας μεγίστας ωφελείας, ας η κάταρξις του έργου τούτου υπισχνείται. Ευχόμεθα και αύθις, ίνα η μικρά αύτη γραμμή υπάρξει η αρχή του καθ’ όλην την επικράτειαν συμπλέγματος σιδηροδρόμων».


« Τι να σου πω, αδελφέ, λέγει κάποιος εκ των προσκεκλημένων. Νομίζω ότι πρόκειται να μας κλείσουν «κατά βαρβάρων» με τον Υπόγειον.
Και κύψας εις το αυτί του πλησίον του ισταμένου ηρώτησε σοβαρώς
- Έκαμες την διαθήκην σου;
- Έκαμες την διαθήκην σου;
- Όχι
- Εξωμολογήθης τουλάχιστον;
- Ούτε.
- Εγώ δεν είχα το θάρρος να έλθω απροετοίμαστος. Αυτή η σήραγξ μου φαίνεται σαν καρμανιόλα.»

«- Ένα εισιτήριον δια το Φάληρον .
- Μετ’ επιστροφής;
- Απλούν, απλούν. Δεν μπορώ να είμαι βέβαιος αν θα φθάσω ζωντανός…..»


Τα έργα ξεκίνησαν τον Ιανουάριο του 1928 και στις 21/7/1930 εγκαινιάζεται από τον Ελευθέριο Βενιζέλο ο υπόγειος σταθμός ΟΜΟΝΟΙΑ. Αργότερα το 1948 και το 1949 εγκαινιάζονται αντίστοιχα οι σταθμοί ΒΙΚΤΩΡΙΑ και ΑΤΤΙΚΗ.

Έτσι η συγκοινωνία από ΠΕΙΡΑΙΑ μέχρι ΚΗΦΙΣΙΑ με τον Ηλεκτρικό Σιδηρόδρομο είναι πλέον πραγματικότητα.

Πλήθος (εργάτες;) σε εργοτάξιο του Ηλεκτρικού Σιδηροδρόμου Αθηνών-Πειραιώς.



ΣΗΜ Oι φωτογραφίες είναι από τα έργα κατασκευής του σταθμού του Ηλεκτρικού στο Μοναστηράκι και στο Θησείο καθώς και από τα έργα επέκτασης της γραμμής από Θησείο προς Ομόνοια .προέρχονται από φωτογραφικό αρχείο του Ε.Λ.Ι.Α.
5 σχόλια:
Brilliant pictures!!!
Cingratulations!!!!!!
Α, εμαθα κατι ενδιαφερον για την Αθηνα πριν ενα αιωνα. Κατα συμπτωση αυτες τις ημερες το Υπ. Στρατου διεταξε την κατασχεση ολων των Βιβλων στην Ελλαδα. Εγιναν μεγαλες φασαριες (μαλλον μαγαλυτερες απο τις προσφατες) τοτε (1901-2) επειδη η Βιβλος (Καινη Διαθηκη) ειχε μεταφρασθει στην δημοτικη γλωσσα μετα απο πρωτοβουλια της βασ. Ολγας.
Τα γεγονοτα αυτα ονομαστικαν "Ευαγγελικα."
Το κοινο σημειο ειναι (ηταν) ο φοβος ή ο δισταγμος για κατι το καινουριο. Το τραινο και η συραγγα ανησυχουσε το κοινο, για παραδειγμα, οπως και η αλλαγη της επισημης γλωσσας απο καθαρευουσα στην δημοτικη. Μαλιστα οι φοιτητες τοτε αντιδρουσαν δυναμικα εναντιων τετοιων αλλαγων.
θα επιστρεΦω εδω για να διαβαζω και να χαζευω σταθμους και προορισμους..
γεια και χαρα σου.. Aqua!!
κι εκεινο το δια χειρος.. το λιγο πριν.. θαυμασα..
φιλιά
David thanks!
Andros
Ετσι είναι.Ειδικά ό,τι καινούργιο στην τεχνολογία .
Εντυπωση μου κάνει αυτό που αναφέρεις για αντιδράσεις φοιτητών.Συνήθως αυτοί είναι οι πρωτοπόροι.
Orelia
Σ'ευχαριστώ!
Ξεχωριστό θέμα. Υπέροχη ανάρτηση.
Ένα πολύ ωραίο σχετικό βιβλίο είναι "Οι Ελληνικοί Σιδηρόδρομοι" του Συλλόγου Φίλών του Σιδηροδρόμου που εκτός από πληροφορίες και φωτογραφίες για τους σιδηροδρόμους της Ελλάδας, έχει και για τον "μητροπολιτικό σιδηρόδρομο" Αθήνας Πειραιά καθώς και για το τραμ. Επ' ευκαιρία το ξαναξεφύλισσα.
Δημοσίευση σχολίου