Τετάρτη 27 Ιουνίου 2007

Ellis island...Ψάχνοντας στ'αρχεία....


Με αφορμή το προηγούμενο ποστ έψαξα ξανά για το κομμάτι εκείνο της οικογένειας που αποκόπηκε ζητώντας μια καλύτερη τύχη παρασυρμένο απ'το κύμα της μετανάστευσης στις αρχές του προηγούμενου αιώνα .
Δεν ήταν ακριβώς κομμάτι.
Ολη η οικογένεια ήταν.
Η αλήθεια είναι πως εδώ ένα κομμάτι της μόνο έμεινε .
Κι αυτο γιατί άλλαξαν οι συνθήκες και οι ανάγκες.
Ετσι λοιπόν ψάχνοντας το γενεαλογικό μου δέντρο ένα κλαρί του βρήκα.
Αυτό που τυχαία απόμεινε ,αναγκασμένο να συνεχίσει την μοναχική του πορεία.
Τ'αλλα έσπασαν ενα-ένα ,τα πήρε ο σίφουνας που χτύπησε τη χώρα ,τσ ΄στειλε αλλου να ριζώσουν.
Εχουν περάσει 105 ολόκληρα χρόνια και η εξέλιξη της τεχνολογίας μαζί με την συνήθεια των Αμερικάνων να " φακελλώνουν "ότι κινείται στην χώρα τους -και όχι μόνο -αποδεικνύεται για μια φορά χρήσιμη.
Ωρες παλεύω ψάχνοντας τ' αρχεία.
Είναι βλέπεις και πολλοί οι εμιγκρέδες.
Τ' όνομα δύσκολο για τους Αμερικάνους γραμμένο αλλού σωστά ,αλλού λάθος .
Μα τους βρήκα και τους βρήκα όλους .
Τον πατέρα του παππού και την μάννα του.
Τα αδέλφια και τις αδελφές του.
Ολους αυτούς που γνώρισα απ'τη μεγάλη φωτογραφία στο σαλόνι της γιαγιάς .
Απ'τις φωτογραφίες που έρχονταν μαζί με τα γράμματα.
Κι απ΄τις ιστορίες που διηγόταν ο παππούς τα βράδια του καλοκαιριού στο σπίτι του χωριού .
Ξαπλωμένοι στην αυλή πάνω στις κουρελούδες ,με μοναδικό φως το φως των αστεριών ,συντροφιά με τα τριζόνια,τους γκιώνηδες και τις κουκουβάγιες ακούγαμε τον παππού να διηγείται πως έφυγαν τότε οι γονείς και τα αδέλφια του ,πως δούλεψαν κια προόδεψαν στη νέα τους χώρα και πως έγινε αυτός μόνο να μείνει πίσω.
Τότε που του 'χαν στείλει ήδη τα λεφτα για το εισιτήριο ,τότε που όμως βρέθηκε στο μεγάλο δίλημμα
Ηρθαν πίσω όλα αυτά καθώς τα μάτια τρέχουν στις γραμμές.
Ημερομηνία άφιξης ,όνομα κι επάγγελμα,ηλικία,ύψος και χρώμα ματιών .
Από που έφυγε και ποιόν άφησε πίσω.
Ποιος τον κάλεσε και που θα πάει
Ολα αυτα που ξαναζωντάνεψαν στις Mνήμες

1 σχόλιο:

An-Lu είπε...

Συγκλονιστικό....!!!