50 χρόνια από τον θανατο
της Μαρίκας Νίνου
Το πραγματικό της όνομα ήταν Ευαγγελία Νικολαίδου.
Σύμφωνα με τον Πάνο Σαββόπουλο(μουσικό παραγωγό και μελετητή του ρεμπέτικου )γεννήθηκε το 1922 στο πλοίο “Ευαγγελία” που έφερνε την οικογένειά της -πρόσφυγες από την Μικρά Ασία στην Ελλάδα, για το λόγο αυτό και της έδωσαν αυτό το όνομα.
Σύμφωνα με άλλες πηγές του net γεννήθηκε στον Καύκασο το 1918.
Μεγάλωσε στην Θεσσαλονίκη και το 1947 ήρθε στην Αθήνα όπου εμφανίστηκε σε διάφορα κέντρα κάνοντας ακροβατικά νούμερα με το τρίο” Ντούο Νίνο και Μισό” που το αποτελούσαν ο άντρας και το παιδί της.
Τον Οκτώβριο του 1948, ο Στελλάκης την πήρε κοντά του για τραγουδίστρια στο κέντρο “ΦΛΩΡΙΝΤΑ” της Λεωφ. Αλεξάνδρας, όπου και της έμαθε τα μυστικά του τραγουδιού.
Σύμφωνα με τον Πάνο Σαββόπουλο(μουσικό παραγωγό και μελετητή του ρεμπέτικου )γεννήθηκε το 1922 στο πλοίο “Ευαγγελία” που έφερνε την οικογένειά της -πρόσφυγες από την Μικρά Ασία στην Ελλάδα, για το λόγο αυτό και της έδωσαν αυτό το όνομα.
Σύμφωνα με άλλες πηγές του net γεννήθηκε στον Καύκασο το 1918.
Μεγάλωσε στην Θεσσαλονίκη και το 1947 ήρθε στην Αθήνα όπου εμφανίστηκε σε διάφορα κέντρα κάνοντας ακροβατικά νούμερα με το τρίο” Ντούο Νίνο και Μισό” που το αποτελούσαν ο άντρας και το παιδί της.
Τον Οκτώβριο του 1948, ο Στελλάκης την πήρε κοντά του για τραγουδίστρια στο κέντρο “ΦΛΩΡΙΝΤΑ” της Λεωφ. Αλεξάνδρας, όπου και της έμαθε τα μυστικά του τραγουδιού.
Ένας μαρκαδόρος, η Μαρίκα Νίνου,ο Τζίμης ο χοντρός,
ο Βασίλης Τσιτσάνης κι ο Στέλιος Κερομύτης
(με την μούτζα ανοιχτή πάνω από το κεφάλι του Τσιτσάνη), το 1948
ο Βασίλης Τσιτσάνης κι ο Στέλιος Κερομύτης
(με την μούτζα ανοιχτή πάνω από το κεφάλι του Τσιτσάνη), το 1948
Η συνεργασία της με τον Τσιτσάνη το 1949 στο κέντρο “ΤΖΙΜΗΣ Ο ΧΟΝΤΡΟΣ” υπήρξε καθοριστική στη ζωή και των δύο.
Η Μαρίκα ήταν η μούσα που ενέπνευσε τον Τσιτσάνη όσο καμιά άλλη.
Το ντουέτο Τσιτσάνη-Νίνου έμεινε θρυλικό στην ιστορία του λαϊκού μας τραγουδιού. Για την Νίνου ο Τσιτσάνης λεει:
“Η Μαρίκα στο πάλκο ήταν ασυναγώνιστη, οι κινήσεις της ήταν κάτι το συγκλονιστικό, όταν τραγουδούσε είχε τέτοια εκφραστικότητα και μεταδοτικότητα στο κοινό, που νομίζω ότι δεν πρόκειται να γεννηθεί άλλη. 'Όταν τραγουδούσε κυριολεκτικά καθήλωνε τον κόσμο στα τραπέζια. 'Ήταν φοβερή. 'Ήταν γεννημένη για το πάλκο”.
Τον Οκτώβριο του 1951 πήγαν μαζί στην Κωνσταντινούπολη. Μετά πό το ταξίδι αυτό χωρίσανε ξαφνικά και η Μαρίκα πήγε στην Αμερική όπου τραγούδησε δίπλα στον Κώστα Καπλάνη επί δύο χρόνια.
Η Μαρίκα ήταν η μούσα που ενέπνευσε τον Τσιτσάνη όσο καμιά άλλη.
Το ντουέτο Τσιτσάνη-Νίνου έμεινε θρυλικό στην ιστορία του λαϊκού μας τραγουδιού. Για την Νίνου ο Τσιτσάνης λεει:
“Η Μαρίκα στο πάλκο ήταν ασυναγώνιστη, οι κινήσεις της ήταν κάτι το συγκλονιστικό, όταν τραγουδούσε είχε τέτοια εκφραστικότητα και μεταδοτικότητα στο κοινό, που νομίζω ότι δεν πρόκειται να γεννηθεί άλλη. 'Όταν τραγουδούσε κυριολεκτικά καθήλωνε τον κόσμο στα τραπέζια. 'Ήταν φοβερή. 'Ήταν γεννημένη για το πάλκο”.
Τον Οκτώβριο του 1951 πήγαν μαζί στην Κωνσταντινούπολη. Μετά πό το ταξίδι αυτό χωρίσανε ξαφνικά και η Μαρίκα πήγε στην Αμερική όπου τραγούδησε δίπλα στον Κώστα Καπλάνη επί δύο χρόνια.
Πριν πάει στην Αμερική είχε κάνει στην Αθήνα εγχείρηση καρκίνου, στην μήτρα αλλά στην Αμερική είχε ραγδαία επιδείνωση .
Στην Νέα Υόρκη η Νίνου συναντά τον Γιάννη Παπαϊωάννου με την Ρένα Ντάλλια
Η Ντάλλια έζησε τότε θλιβερές και δραματικές καταστάσεις κοντά στην μόνη, απροστάτευτη και βαριά άρρωστη Νίνου, η οποία πάλεψε με μεγάλο θάρρος το προσωπικό της δράμα. Η Ρένα της στάθηκε σαν αδελφή στο Γολγοθά της, την βοήθησε και την συμπαραστάθηκε όσο μπορούσε. Το ίδιο και η τραγουδίστρια Εύα Στυλ με τον άντρα της.Οι δυο τους κάθε μέρα, επί δυόμισι μήνες, έκαναν έρανο στα μαγαζιά που δούλευαν για να καλύψουν τα καθημερινά έξοδα του νοσοκομείου για την εγχείρηση και νοσηλεία της Νίνου.
Στην Νέα Υόρκη η Νίνου συναντά τον Γιάννη Παπαϊωάννου με την Ρένα Ντάλλια
Η Ντάλλια έζησε τότε θλιβερές και δραματικές καταστάσεις κοντά στην μόνη, απροστάτευτη και βαριά άρρωστη Νίνου, η οποία πάλεψε με μεγάλο θάρρος το προσωπικό της δράμα. Η Ρένα της στάθηκε σαν αδελφή στο Γολγοθά της, την βοήθησε και την συμπαραστάθηκε όσο μπορούσε. Το ίδιο και η τραγουδίστρια Εύα Στυλ με τον άντρα της.Οι δυο τους κάθε μέρα, επί δυόμισι μήνες, έκαναν έρανο στα μαγαζιά που δούλευαν για να καλύψουν τα καθημερινά έξοδα του νοσοκομείου για την εγχείρηση και νοσηλεία της Νίνου.
Εκεί στο νοσοκομείο, βέβαιη πλέον η Μαρίκα πως θα πεθάνει, μια μέρα ζήτησε από τη Ρένα να της φέρει συμβολαιογράφο για να κάνει τη διαθήκη της. Πράγμα που έγινε και η ίδια η Ρένα όπως και ο Σταυρόπουλος, ο σύζυγος της Εύας, υπέγραψαν σαν μάρτυρες τη διαθήκη της μεγάλης Νίνου.
Μόλις η Μαρίκα καλυτέρεψε κάπως, με την προτροπή των γιατρών της και τη βοήθεια συναδέλφων και φίλων που πρόσφεραν χρήματα για το αεροπορικό της εισιτήριο, επέστρεψε στην Ελλάδα και εργάστηκε για λίγο με φοβερούς πόνους και τελικά πέθανε ξεχασμένη απ' όλους εκείνους που είχαν καθήκον να την φροντίσουν στις 23 Φεβρουαρίου του 1957, ημέρα Κυριακή σε ηλικία μόλις 35 ετών.
Φωτογραφίες & Σχόλια
από το βιβλίο του Ηλία Πετρόπουλου
"Ρεμπέτικα Τραγούδια"
Ο Στελάκης, η Νίνου, ο Χατζηχρήστος
με κάποιους φίλους (1948)
με κάποιους φίλους (1948)
Ο Βιολιστής Βάγιας, κάποια άγνωστη,
η Σωτηρία Μπέλου η Μαρίκα Νίνου
κι ο Βασίλης Τσιτσάνης, στου "Βλάχου"
(1951)
Λουκάς Μουτούσης,Βασίλης Τσιτσάνης, Μαρίκα Νίνου ,
Στέλιος Κερομύτης και Θανάσης Γιανόπουλος
στου Τζίμη του χοντρού1948)
Βασίλης Τσιτσάνης και η Μαρίκα Νίνου (1950)
Φωτογραφία της Μαρίκας Νίνου
(ανήκει στον Σταύρο Ξαρχάκο)
Βασίλης Τσιτσάνης, Απόστολος Χατζηχρήστου,
Μαρίκα Νίνου, στου Τζίμη του χοντρού (1950)
Η Μαρίκα Νίνου στο μικρόφωνο.
Πίσω της ο Κλουβάτος κι ο Ρούκουνας(1950)
Βασίλης Τσιτσάνης και Μαρίκα Νίνου (1952)
8 σχόλια:
Φοβερή ρεμπέτισσα.Το σημερινό σου post πρέπει να το δουν κάποιοι που ονειρεύονται να παίξουν σε κάποιο dream show.Καλό σου βράδυ.
συγκινήθηκα...
και πόσες άλλες ψυχές έχουν χαθεί άδικα..
Μικρέ Πρίγκιπα
Γι αυτό το λόγο το αφιέρωμα
Για να μην ξεχνάμε κάποιους που σημάδεψαν τούτο τον τόπο με τον δικό τους τρόπο .
Νεκτάριε
Σίγουρα η γυναίκα αυτή είχε πολλά ακόμα να δώσει.
Θυμήθηκα και τον άδικο χαμό του μεγάλου Μάνου Λοίζου.
Μένουν όμως κοντά μας με το έργο τους .
Φτάνει να μην τους ξεχνάμε.
Μπράβο σου για τα ιστορικά δεδομένα.
Σε ευχαριστώ για την παράθεσή τους.
Μαθαίνω.
Sigmataf γι αυτό είμαστε εδώ
εμείς οι γεροντότεροι !!
Την καλημέρα μου!
Δημοσίευση σχολίου