Τime Manager !

Μια δύσκολη εβδομάδα πέρασε ,που έκλεισε με ένα ακόμα πιό δύσκολο τριήμερο ,
εν αναμονή μιας εβδομάδας που περιμένει στην γωνία να ξεδιπλώσει τις μέρες της ,φοβάμαι κι αυτές γεμάτες προβλήματα κι εντάσεις .
Η δουλειά στο γραφείο το σαββατοκύριακο στέρησε τη δυνατότητα μια βόλτας στο Μοναστηράκι που είχε προγραμματιστεί κι εκείνα τα ούζα που είχα ονειρευτεί για το μεσημέρι της Κυριακής στην παραλία.(...δεν βαριέσε καλό ήταν κι εκείνο το λεμονάτο που περίσσεψε από χθές.)
Τουλάχιστον άδειασε το συρτάρι του γραφείου απ΄τη χαρτούρα με τις εκκρεμότητες που είχαν μαζευτεί όλη την εβδομάδα και σήμερα κατάφερα επιτέλους να το κλείσω κανονικά.
Τα θέματα έτρεχαν όλη την εβδομάδα,τα προβλήματα εμφανίζονταν ξαφνικά το ένα πίσω από τ'αλλο ,φταίει κι εκείνη η βόλτα στις νέες εγκαταστάσεις ,που μου έφαγε μια μέρα κι έχασα την μπάλα.
Ομως τα προβλήματα έδωσαν την ευκαιρία να γίνουν συζητήσεις ,πολλές φορές έντονες μα ενδιαφέρουσες καθώς και να γνωρίσω πλευρές του χαρακτήρα συναδέλφων ,που δεν μου είχε δοθεί η ευκαιρία έως τώρα να δω .
Και να πλησιάσω περισσότερο ανθρώπους που μοιράζομαι μαζί τους εδώ και καιρό πολλές από τις ώρες της ημέρας μου.
Τα συμπεράσματα διαφόρων ειδών ,θετικά ή αρνητικά,άλλα ευχάριστα ,άλλα δυσάρεστα.
Στα δυσάρεστα η αποτυχία να καταφέρω να πείσω συνεργάτιδα ,που αυτοαποκαλείται προοδευτική,να μηνθεωρεί αποτελεσματικά κάποια μοντέλα διοίκησης ,που γνώρισε απ'τους πάλαι ποτέ προισταμένους της πριν 30 χρόνια.Κολλημένη στον τύπο και στην πειθαρχία που πρέπει ,λέει,να έχουν οι υφιστάμενοι ,αρχής γενομένης από την αυστηρή τήρηση του ωραρίου και ιδίως την έγκαιρη προσέλευση και αποχώρηση του προσωπικού.Γιατί έτσι θα πειθαρχήσουν και στα υπόλοιπα και θα γίνουν παραγωγικοί και αποτελεσματικοί.
Κούνια που μας κούναγε!
Αμα ο υπάλληλος δεν θέλει να δουλέψει ,και μάλιστα στο δημόσιο,όσες κάρτες κι αν του βάλεις να χτυπάει κι όσες “προσοχές “,δεν πρόκειται ποτέ να γίνει αποτελεσματικός.
Θα σου μουτζουρώνει χαρτιά όλη μέρα ,θα μιλάει τάχα “υπηρεσιακά “ με τις ώρες στο τηλέφωνο και θα σου ρίχνει κι ένα φάσκελο ,όταν δεν τον βλέπεις.
Το τραγικό ,ότι η συγκεκριμένη συνάδελφος δηλώνει φανατική αριστερή (χμ..ναι ...αλλά κομμάτι σταλινικιά την κόβω!)
Κι επειδή άκρη δεν έβγαλα ,όσα επιχειρήματα και παραδείγματα κι αν κατέθεσα
...κι εγώ την μιμήθηκα!
Εγώ έχω την ευθύνη ...εγώ παίρνω και την απόφαση !
Κάρτες και ρολόγια για το προσωπικό δεν μπαίνουν .Τέλος!

Στα θετικά η “από καρδιάς “ συζήτηση -ανάλυση με νέο στο χώρο συνάδελφο,που μου 'δωσε την ευκαιρία ν'ακούσω,να προβληματιστώ ,να “σκύψω” σε έννοιες ,φιλοσοφικές θεωρίες και καταστάσεις και να “δω”έναν ιδιαίτερα αξιόλογο κι ευαίσθητο άνθρωπο ,που πιστεύω πως μπορεί να εξελιχθεί σε πολύτιμο συνεργάτη,ίσως ακόμα και σε φίλο .
Η ειδικότητά του ψυχολόγος -ψυχοθεραπευτής ,μα νομίζω στην κουβέντα μας κι οι δυό τελικά “ψυχαναλυθήκαμε”.
Και του ζήτησα συγνώμη ,που επέτρεψα να του ζητηθούν εξηγήσεις ,όταν μια μέρα άργησε να έρθει στο γραφείο το πρωί .
Το ζεστό σφίξιμο των χεριών μας ,το καθαρό κοίταγμά μας ίσια στα μάτια και τα “ευχαριστώ” ,που είπαμε ο ένας στον άλλο στο τέλος της κουβέντας , μ'επεισαν,για άλλη μια φορά , πως η αποτελεσματικότερη διοίκηση είναι η "ανθρώπινη".
Οι άνθρωποι δεν είναι μηχανές να κουρδίζονται σαν τα ρολόγια προσέλευσης και αποχώρησης προσωπικού.
Κι όπως λέει κι ο συνάδελφος : η πραγματική ουσία της προσφοράς μας είναι η διαφύλλαξη της “ύπαρξής” μας.