Πέμπτη 4 Οκτωβρίου 2007

Ονοι και Ημίονοι.

Παγκόσμια ημερα των ζώων σήμερα .
Μια γιορτή που καθιερώθηκε το 1931 σ'ενα συνέδριο περιβαλλοντιστών στην Φλωρεντία σαν ενα τρόπος να ευαισθητοποιηθεί το κοινό για τα άγρια και ήμερα ζώα και ειδικά για τα υπό εξαφάνιση είδη.
Η 4η Οκτωβρίου είναι η μέρα που γιορτάζεται η μνήμη του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης, τον οποίο η Καθολική Εκκλησία έχει ανακηρύξει προστάτη των ζώων.
Ετσι, η ημερομηνία αυτή επιλέχτηκε σαν η παγκόσμια ημέρα των ζώων.



Παρά την ιδιαίτερη αγάπη μου στην μικρή μου Λίλα σήμερα διαλέγω ν'ασχοληθώ μ'εναν φίλο των παιδικών μας χρόνων που βρίσκεται πια υπό εξαφάνιση.
Πρόκειται για τα γαιδουράκια .
Εδω και χρόνια τα καλοκαίρια στο χωριό έπαψα ν'ακούω τα τραγούδια τους .
Ξερετε εκείνο το "τραγούδι¨που ξεκινούσε ένας ,συνέχιζε άλλος και σε λίγο όλοι οι λόφοι κι οι λαγγάδες αντηχούσαν απ' τα γκαρίσματά τους.
Εναν άκουσα μόνο εφέτος να στήνει το τραγούδι του,μα μετά... σιωπή.
Κανείς δεν βρέθηκε να του απαντήσει.

Τέτοια σιωπή που έκανε το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και το Ελεύθερο Πανεπιστήμιο της Υδρας να οργανώσουν μέσα στον Οκτώβρη διεθνές συνέδριο με τίτλο
«Ο ρόλος των όνων και των ημιόνων στον πολιτισμό των μεσογειακών χωρών».
Ο επίκουρος καθηγητής της Κτηνιατρικής Σχολής του ΑΠΘ Γιώργος Αρσένος αναφέρει:
«Στόχος του συνεδρίου είναι να διερευνηθεί κάθε πτυχή της συνεισφοράς των όνων και των ημιόνων στον πολιτισμό, που αφορά την οικονομικότητα της εκτροφής και της διατήρησής τους, τη διαμόρφωση του μεσογειακού τοπίου, καθώς και τη διαχρονική επίδραση στη λογοτεχνία και τη φιλοσοφία.
Στην Ευρώπη το είδος χάνεται. Μπορεί και πρέπει, όμως, να διατηρηθεί αλλάζοντας χρήσεις. Το γαϊδουράκι γίνεται εύκολα από ζώο εργασίας, ζώο συντροφιάς όπως τα άλογα.
Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ιππικούς ομίλους για ιππασία μικρών παιδιών και ατόμων με κινητικά προβλήματα καθώς είναι πολύ ήρεμο. Επίσης, μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε επιχειρήσεις αγροτουρισμού και σαν κράχτης στα ελληνικά νησιά»


Σύμφωνα με την οργανωτική επιτροπή του συνεδρίου, από τα 508 χιλιάδες γαϊδουράκια που υπήρχαν στη χώρα μας το 1955, το 1995 καταγράφηκαν 95 χιλιάδες, το 2005 ζούσαν 20.400 και το 2006 18.173.
Το 42,5% του συνολικού πληθυσμού βρίσκεται στην Πελοπόννησο, όπου υπάρχει και η μοναδική ελληνική φυλή, ο αρκαδικός όνος, τον οποίο αναφέρουν ο Ομηρος και ο Ξενοφώντας.
Οι πρόσφατες πυρκαγιές στην Πελοπόννησο συνέβαλαν καθοριστικά στη μείωση του πληθυσμού. Ωστόσο, οι επιστήμονες σχεδιάζουν ειδικό πρόγραμμα προστασίας του και καταγραφής του γενετικού υλικού.

Ας ελπίσουμε οι επόμενες γενιές να μην τα βλέπουν μόνο σε φωτογραφίες.


Πηγή :http://www.enet.gr/online/online

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Συμπαθητικό κείμενο...

aqua είπε...

Σαν τα γαιδουράκια Σωτήρη μου!
Καλή σου Ημέρα !:))

ellinida είπε...

Μειώνονται τα χαριτωμένα τετράποδα και αυξάνονται τα δίποδα.:))

aqua είπε...

Ελληνίδα
είσαι άπαιχτη!! :)))

Δημοσθένης Μιχαλακόπουλος είπε...

σε κάθε μου συνάντηση με γαιδουρινό βλέμμα, ειδικά όταν συνοδευόταν και με δάκρυ σκεφτόμουν πως μέσα σ' αυτό το γαιδουρινό σώμα βρίσκεται μια ανθρώπινη ψυχή...

άδικη σκέψη, ξέρω.. ίσως μια γαιδουρινή ψυχή με έκανε περισσότερο άνθρωπο..

aqua είπε...

@ alafroiskioto
Δεν έχεις κι άδικο.
Τεράστια μάτια μ'ενα πολύ εκφραστικό βλέμμα.
Σαν ανθρώπινο.
Κι όμως είναι τόσο παρεξηγημένα..