Είναι απόγευμα σ'ενα νησάκι του Αιγαίου κι ένας άνδρας έχει πάει για ψάρεμα στην παραλία.Αφού ρίχνει την πετονιά του αρχίζει να αγναντεύει το πέλαγος περιμένοντας κάποιο τσίμπημα.
Σε λίγο τον πλησιάζει ένας τύπος- επιχειρηματίας που είχε βγεί βόλτα για να αποβάλει λίγο από το στρες που του δημιουργούσαν οι δουλειές του.
Βλέποντας τον ψαρά να ψαρεύει τόσο νωχελικά, τον πλησιάζει και του λέει:
- Δεν κάνεις καλά, με αυτό τον τρόπο δεν θα πιάσεις ψάρια.
Πρέπει να βρέξεις κώλο αν θέλεις να πιάσεις ψάρια
- Για ποιο λόγο; τον ρωτάει ο ψαράς.
- Θα τα πουλάς και θα βγάζεις λεφτά.
- Για ποιο λόγο;
- Μετά από λίγο καιρό με τα κέρδη σου θα πάρεις δίχτυα ώστε να πιάνεις περισσότερα ψάρια
- Για ποιο λόγο; λέει και πάλι ο ψαράς.
Λίγο ενοχλημένος, ο επιχειρηματίας αποκρίνεται :
- Πιάνοντας περισσότερα ψάρια θα μπορέσεις να πάρεις μία βάρκα και να βγάλεις περισσότερα χρήματα
- Για ποιο λόγο; ξαναλέει ο ψαράς.
Έχει αρχίσει να του την δίνει του επιχειρηματία η μονότονη απάντηση του ψαρά αλλά υπομονετικά του εξηγεί:
- Με τα χρήματα θα αγοράσεις ένα μεγαλύτερο πλοίο και θα προσλάβεις ανθρώπους να σε βοηθούν!
- Για ποιο λόγο; ρωτάει και πάλι ο ψαράς.
Ο επιχειρηματίας είναι πλέον κατακόκκινος, γεμάτος θυμό!
- Μα δεν καταλαβαίνεις; Σε λίγα χρόνια θα έχεις έναν ολόκληρο στόλο από ψαράδικα, με πολλούς υπαλλήλους, που θα ψαρεύουν σε όλες τις θάλασσες του κόσμου, για λογαριασμό σου.
- Για ποιο λόγο;
- 'Ετσι, θα μπορέσεις να εισάγεις την εταιρεία σου στο χρηματιστήριο. Θα θησαυρίσεις και μετά, χωρίς να σκας, το μόνο που θα έχεις να κάνεις είναι να κάθεσαι στην αμμουδιά και να βλέπεις το ηλιοβασίλεμα!!
- Γιατί, τώρα τι κάνω;
17 σχόλια:
Το αλλο ερωτημα ειναι εαν ξερεις when enough is enough! Ναι, ξεχναμε γιατι κανουμε ολα αυτα που κανουμε στην ζωη μας. Ο καθε ψαρας μπορει να πεσει στην παγίδα του να θελει να φτιαξει στολο! Αλλα, παν μετρο αριστον. Ετσι? Μπορει να σταματησει στην μια βαρκα ή οτι χρειαζεται για να εχει καλη ισορροπια μεταξυ προσπαθειας και καλης ζωης.
Yet, much depends on the activity. Μερικοι τυχεροι βρισκουν χαρα στην ιδια την προσπαθεια και ο στοχος δεν ειναι μονοδρομος.
Ευχομαι το ταξιδι να ειναι ομορφο και οχι μονο ο προορισμος, η το τερμα.
@ andros
Το θέμα είναι πως εννοεί ο καθένας την "ποιότητα ζωής" αλλά και πόσο εύκολο είναι να την ορίσει ζώντας μέσα σε μια κοινωνία άκριτης κατανάλωσης κι εκεί όπου οι αξίες
προσδιορίζονται με γνώμονα την ισχύ ,είτε του χρήματος ,είτε της εξουσίας .
Χρειάζεται δύναμη σκέψης και ενεργοποίηση αντιστάσεων για να ορίσει κανείς το "enough".
Μιας και το τέρμα της διαδρομής δεν είναι εξ αρχής προσδιορισμένο
ευτυχής είναι αυτός που τουλάχιστον απολαμβάνει το ταξίδι.
Καλή σου Ημέρα ! :))
Έχοντας και τους δύο ρόλους στο αίμα μου ( με το ψάρεμα να είναι η μεγάλη μου αρρώστια ) δεν ξέρεις πόσες φορές έχω κάνει όλη αυτή την νοητική διαδρομή :)))
Ευτυχώς το χόμπι παρέμεινε χόμπι και μου δίνει την δυνατότητα κάπου κάπου να γεμίζω τις μπαταρίες μου :)
Πάντως καταλαβαίνω απόλυτα και το σκεπτικό του επιχειρηματία.
Και τον δέχομαι( πως θα μπορούσα εξάλλου να κάνω διαφορετικά!)μιας και πέρα από το σύστημα αξιών που έχει ο καθένας μας, και βάση αυτού ορίζει και την ποιότητα της ζωής, δεν παύει αυτή η στάση να δίνει μια απάντηση περισσότερο μαχητική θα έλεγα στις προκλήσεις της εποχής μας( και όχι μόνο)
Δύο είναι οι ρόλοι που μπορεί να επιλέξει κάποιος για την ζωή του.
Του ηγέτη ή του εξουσιαζόμενου.
Ασφαλώς και οι παραπάνω χαρακτηρισμοί δεν είναι απόλυτοι αλλά αν μη τι άλλο χαρακτηρίζουν επακριβώς την πρόθεση του καθενός μας.
Τέλος πάντων , μάλλον το value for money με την ευρύτερη έννοια είναι και η καλύτερη μονάδα μέτρησης της ποιότητας που όλοι προσδοκούμε στην ζωή μας.
Γιατί αυτός τελικά είναι ο στόχος και των δύο πρωταγωνιστών σου.
Καλημέρα σου :))
@ kapetanio
Δεν θα το πιστέψεις!
Μα αν ήμουν άντρας θα'θελα να μουν ψαράς ! Ναι...ναι..!!
Αλλά το δικό μου όνειρο σταματά στην απόκτηση μιας τράτας ...άντε και με κανα δυό μούτσους να βοηθάνε στο ξεψάρισμα!
Κι αυτό γιατί έτσι θα μπορούσα να ζήσω αξιοπρεπώς(με τα δικά μου κριτήρια) αλλά και ν'απολαμβάνω
την μεγάλη μου αγάπη στις μπουνάτσες αλλά και στις φουρτούνες.
Τελος πάντων !
Κατά τα λοιπά θα διαφωνήσω.
Οι αξίες κι οι προκλήσεις της ζωής είναι απόλυτα υποκειμενικό θέμα.Αρνούμαι να μπω στο λούκι της επιτυχίας ,όπως σήμερα την ορίζει η κοινωνία.
Οταν μέσα στο πεντάμετρο βαρκάκι μου βλέπω την ανατολή αισθάνομαι το ίδιο ευτυχής με την κυρία που βλέπει την ίδια ανατολή από το γιώτ της.
Με το ίδιο σκεπτικό προτιμώ μια σκηνή κάτω απ'ένα αλμυρίκι από το δωμάτιο ενός ξενοδοχείου.
Μεσα στα απλά είναι τα ωραία Κάπταιν !
Ως προς τους ρόλους ηγετη και εξουσιαζόμενου τι ακριβώς εννοείς?
Ηγέτης για μενα είναι ο κυρίαρχος του εαυτού του ,που δεν εξουσιάζεται και δεν παρασύρεται στα μοντέλα ζωής που άλλοι επιλέγουν και επιβάλουν και που τ'ακολουθεί "νομίζοντας" πως είναι προσωπικές του επιλογές.
Καλό σου απόγευμα1 :)
ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ! πολυ καλο! και αληθινο!
Στα χρόνια που γυροφέρνω στις ακτές και στα λιμάνια της χώρας μας έχω βρει πολλές "ψαρούδες", ακόμη και πιο φανατικές από εμένα.
Τίποτε λοιπόν δεν σε σταματά να γίνεις εδώ και τώρα :))
Για το θέμα μας τώρα.
Ο ηγέτης πέραν τις φιλολογίας περί της κυριαρχίας του εαυτού του κουβαλά στις πλάτες του και μπόλικες άλλες ζωές.
Στα της επαγγελματικής σταδιοδρομίας ηγέτης είναι αυτός που καθορίζει ο ίδιος τις τύχες του έχοντας μια δική του μικρή ή μεγάλη δουλειά. Το μέγεθος λοιπόν της επιτυχίας του καθορίζει και τον βαθμό εξουσίας και δύναμης που διαθέτει απέναντι στο περιβάλλον που δραστηριοποιείται.
Η κοινωνική και επαγγελματική καταξίωση ξέρεις δεν χαρίζεται σε κανέναν και όποιος νομίζει το αντίθετο πλανάται πλάνη οικτρά.
Απ την άλλη ασφαλώς και υπάρχουν αυτοί που η επαγγελματική τους αποκατάσταση περνά μέσα από μια υπαλληλική σχέση με την εργοδοσία και βεβαίως η τύχη του εξαρτάται ΑΜΕΣΑ απ αυτήν.
Η οικονομική κατάσταση του καθενός μας καθορίζει σε μεγάλο βαθμό μας αρέσει ή όχι την δυνατότητα να διεκδικήσουμε την ποιότητα της ζωής που επιθυμούμε.
Χωρίς λεφτά ούτε να πεθάνεις δεν μπορείς , όχι να ζήσεις.
Και μιλώ βεβαίως γι αυτούς που το χρήμα είναι ένα μέσο απόλαυσης της ζωής και όχι ο αυτοσκοπός της ζωής του.
ΠΧ οι δικές μου απαιτήσεις δεν καλύπτονται πλήρως από την θέα ενός ολόγιομου φεγγαριού μεσοπέλαγα ( σκηνή που την έχω απολαύσει δόξα τον γιαραμπή ατέλειωτες νύχτες και με ενθουσιάζει κάθε φορά σαν να είναι η πρώτη φορά) αλλά θέλω να ταξιδέψω και σε όλη την μεσόγειο γνωρίζοντας αν μη τι άλλο τον κόσμο που με περιβάλει.(Δεν ξέρω αν με καταλαβαίνεις αλλά κάθε φορά που αγναντεύω την θάλασσα είναι σαν να ακούω να με φωνάζει κοντά της η άτιμη και δεν με αφήνουν αυτές οι φωνές σε ησυχία. Και μια μέρα να μην την δω αρρωσταίνω !)
Και αυτή μου η επιθυμία να είσαι σίγουρη ότι δεν μπορεί να πάρει σάρκα και οστά με το 5μετρο βαρκάκι αλλά χρειάζεται ένα σκάφος τουλάχιστον 15-20 μέτρα :)) η απόκτηση του οποίου περνά μέσα από την οικονομική μου επιτυχία.
Βλέπεις δεν είναι τα λεφτά ο στόχος, αλλά πόσοι απ τους στόχους που βάζει ο καθένας μας εξυπηρετούνται από αυτά :))
Καληνύχτα σου. :))
@ kapetanio
"ψαρού" εδω και τωρα δεν μπορω να γίνω ...έχασα το τρένο.
Για να μην πολυλογώ ,νομίζω η απάντησή μου στο σχολιο του andros
απαντά και στο ποια είναι η άποψή μου περί δύναμης ,εξουσίας και χρήματος.
Συμφωνω απολύτως πως η επαγγελματική επιτυχία δεν χαρίζεται σε κανέναν ,με οποιαδήποτε μορφή κι αν παρέχει κανείς την εργασία του και θα συμπλήρωνα μάλιστα πως ποτέ αυτή δεν είναι και τυχαία.
Δεν είμαι τόσο ρομαντική ώστε να πιστευω πως η απόλαυση της ζωής είναι ανεξάρτητη από την οικονομική δυνατότητα.
Ομως η "απόλαυση" και η "ποιότητα " εξακολουθώ να πιστεύω πως είναι απόλυτα υποκειμενικό θέμα.
Κατά σύμπτωση το όνειρο της ζωής μου -και για να πω πως έζησα- είναι πριν πεθάνω να καταφέρω να ξεκοκκαλίσω το εφάπαξ ταξιδεύοντας όχι μόνο στην μεσόγειο αλλά σε όσες περισσότερες χώρες του κόσμου αντέξω (οικονομικά και σωματικά λόγω ηλικίας!)
Κι όχι με 20μετρο αλλα by air για να προλάβω!
Κι επειδή η ημέρα της σύνταξης αργεί( κι όσο πάει μακραίνει ακόμα περισσότερο) πάω να κάνω καμια βόλτα στον κόσμο με το Google Earth!
Ονειρα Γλυκά Κάπταιν κι εύχομαι γρήγορα να΄ρθει η στιγμή που θα σαλπάρεις με το 20 μετρο! :))
Δεν θέλω να ακούω τέτοια!!
Μόνο τ ανάσκελα χάνουμε κάποιο τρένο!
Εδώ εγώ σκέφτομαι να πάω να μάθω πιλότος εδώ στην αερολέσχη :)))
Η απόλαυση και η ποιότητα ασφαλώς και είναι υποκειμενικό θέμα αλλά σαφώς υπόκειται σε μια αντικειμενικότητα πλήρως προσδιορίσιμη.
Όσο και να θέλει κάποιος το άσπρο μαύρο δεν γίνεται!
Τι είναι αυτό το εφάπαξ??????
Τρώγετε???
(αχ άτιμε ντουνιά, εγώ ποτέ θα πάρω? :))
Καλημέρα ( για βροχές είπανε αλλά μια χαρά τον βλέπω προς το παρόν)
@ kapetanio
Πως γίνεται ενα ασφαλώς υποκειμενικό θέμα να υπόκειται σε αντικειμενικότητα και μάλιστα πλήρως προσδιορίσημη.
Και ποιός την προσδιορίζει?
Θα το δεχόμουν αν μίλαγες για κάποια κοινώς αποδεκτά στανταρς.
Τι είναι το εφαπαξ?
Είναι τα 4% του μισθού που κρατάνε με το "έτσι θέλω" κάθε μήνα για 35 χρόνια και μέχρι να'ρθει η ώρα να το πάρεις -αν έχεις την τύχη να ζήσεις- το παίζουν σε ομόλογα και μετα σου λένε ξέρεις δεν μπορείς να το πάρεις γιατί παίξαμε και χάσαμε!!
Καλοδεχούμενες οι βροχές.
Τσιμπάνε και τα ψάρια!:))
Kαλό σου σ/κ !
πόσο λίγοι άνθρωποι μπορούν να το κάνουν σήμερα αυτό που κάνει ο ψαράς.. χαίρομαι μα και ζηλεύω ίσως τους ευρωπαίους συνταξιούχους που αγοράζουν και μετά αράζουν στα καλύτερα σημεία της χώρας..
έτσι στην άδειά μου μαζεύω ελιές στην Τάπια κι ο γείτονας Ολλανδός αγναντεύει το πέλαγος.. μα παππούς, πατέρας κι εγγονός, αν και όχι με τον ίδιο τρόπο, απολαμβάνουμε τη θέα!
@ alagroiskioto
Κι επειδή προς το παρόν δεν μπορούμε να το κάνουμε ας χαρούμε τις λιγοστές ευκαιρίες .
Δεν έχουν πολλοί την ευκαιρία την ώρα που μαζεύουν τις ελιές ν'
αγναντεύουν το μπούρτζι.
Mα κι απ'αυτούς που την έχουν δυστυχώς λίγοι την εκτιμούν.
Καλό σ/κ Αλαφροίσκιωτε! :)
Η πείνα την προσδιορίζει και η φιλοδοξία της πλειοψηφίας των ανθρώπων.
Σύμφωνα λοιπόν με αυτές τις συνισταμένες μιλώ.
Εκτός κι εάν δεν έχω συλλάβει ακριβώς το πνεύμα των περισσοτέρων συνανθρώπων μου τόσα χρόνια εν ζωή ( που πολύ θα το χαιρόμουν βέβαια)
Η κοινή , κοινότατη θα έλεγα, παραδοχή και αποδοχή αυτών των στάνταρ , περνά μέσα από το πρίσμα της αγοραστικής δυνατότητας και μιας και τίποτε δεν χαρίζεται απλόχερα σε τούτη την ζωή ( ούτε και τσάμπα δυστυχώς), απολαμβάνεις όσα μπορείς να πληρώσεις.
Και η υγεία, το πνευματικό επίπεδο, η μακροζωία, η ειρήνη, η προστασία του περιβάλλοντος είναι αγαθά που κοστίζουν αρκετά!
Αλλά και η τιμιότητα, η ειλικρίνεια, η αγάπη για τον συνάνθρωπο, σαν αξίες δεν είναι και τόοοοοσο ανεξάρτητες από την δυνατότητα διαβίωσης κάποιου.
ΠΧ Οι απαιτήσεις ανθρωπιάς από έναν άνθρωπο που πεινά και βιώνει την ρατσιστική συμπεριφορά ( η οποία πολύ γρήγορα, απ τα παιδικά του σχεδόν χρόνια, τον περιθωριοποιεί ) των γύρο του ΠΡΕΠΕΙ να είναι περιορισμένες.
Οι οικονομικοί μετανάστες , τα γκέτο, οι κοινωνίες των αθίγγανων, οι υποβαθμισμένες περιοχές από άποψη υποδομής κλπ, σαν υπόθεση εργασίας, είναι ολόκληρες εγκυκλοπαίδειες γνώσης και φιλοσοφικής προσέγγισης του όρου "ποιότητα ζωής" και πως και γιατί αυτή διαμορφώνεται στην σημερινή ( και όχι μόνο) εποχή.
Καλημέρα από μια Βόρεια Ελλάδα που φόρεσε την Φθινοπωρινή της φορεσιά.
:))
ΥΓ. Kαθότι ψαράς έχε υπόψη σου ότι το χόμπι αυτό είναι απ τα πιο ακριβά !!
Εάν δεν θέλεις βέβαια απλός να περνάς την ώρα σου και τίποτε άλλο ;)
@ kapetanio
Συμφωνώ και νομίζω το διευκρίνισα αρκετά.Πως δηλ.δέχομαι ότι η απόλαυση της ζωής δεν είναι ανεξάρτητη από την οικονομική δυνατότητα του καθενός.
Απ'ότι τελικά καταλαβαίνω η διαφορά μας είναι πως ορίζει ο καθένας την "ποιότητα" και πόσο ψηλά βάζει τον πήχυ για να νοιώσει καλά.
Η ενασχόλησή μου για 25 χρόνια με κοινωνικά αποκλεισμένες ομάδες (αθίγγανους,μετανάστες κ.λ.π.) ίσως μου έχει δώσει την δυνατότητα να προσεγγίσω "φιλοσοφικά" τον όρο.
Καλό σου απόγευμα από μια επιτέλους μουσκεμένη Αθήνα!
ΥΓ. Το ψάρεμα ακριβό χόμπι?
Εεε...δεν είναι και σαν την αεροπλοία !!:))
Δηλαδή άμα σου πω ότι είναι πιο ακριβό τι θα μου πεις ! :))
Και δεν σου κάνω πλάκα.
Πιο φτηνά σου βγαίνει να πας με το ιδιωτικό σου αεροπλάνο Σαββατοκύριακο σε ένα νησί παρά να πας με το σκάφος , στον Αι Στράτη ας πούμε, για ψάρεμα.
Μα και "απ έξω" να ψαρέψεις σκέψου ότι κάθε αξιόλογο καλάμι κάνει 250 με 300ευρώ( χώρια τους μηχανισμούς και τα παρελκυόμενα) Βάλε δολώματα και ... άσε μην τα γράψω και διαβάσει τίποτα η γυναίκα μου και μου δώσει κανα πασαπόρτι με τα έξοδα που κάνω :)))
Τα εργαλεία κάνουν τον ψαρά, να θυμάσαι ;)
Ο πήχης πάντα ψηλά!
Εκεί που η θέα από ψηλά φέρνει ζαλάδες :))
Ίσως γιατί ξεκίνησα από τόσο κάτω, που πολύς κόσμος αγνοεί πως υπάρχει τέτοιο "κάτω"!
Προσέξτε μην πνιγείτε εκεί χάμου από την βροχή, μιας και 5 στάλες να ρίξει, έχουν καταφέρει οι ένδοξοι Δημάρχοι σας, να θέλει βάρκα για να περάσεις απέναντι!!
Καληνύχτα σου :))
Τότε Καπταιν μου βάλε πλώρη για την αερολέσχη!
Mα "too mutch" μου φαίνεται τα θέλεις όλα!
Ακου για ψαρεμα στον Αι-Στράτη!
Δεν σου φτάνει όλο το Β.Αιγαίο?
Ξέρω κάτι καλούς πάγκους στο Βενέτικο.Ελα κι από κεί.
http://aqua-gallery.blogspot.com/2007/01/koroni-view.html
Κοντά σου είναι !:))
αμα στη διαδρομη που του προτεινει ο επιχειρηματιας, ο ψαρας δεν χασει την ψυχη του ας το δοκιμασει. ετσι θα μπορει να βλεπει και σε αλλους τοπους ηλιοβασιλεματα.
@ maria
Δύσκολο το βρίσκω Λεμονάτη μου !Χρειάζεται συνεχής εγρήγορση κι ενισχυμένες αντιστάσεις για να μην πέσει στην παγίδα.
Kαλώς μας ξανα-ήρθες!!:))
Δημοσίευση σχολίου