Γκρίζo σαν την φαρδιά λεωφόρο που τρέχει
Γκρίζο σαν τον ουρανό που φεύγει
Γκρίζο σαν την μερα που πέρασε
Ουτε άσπρο
Ουτε μαύρο
Μόνο Γκρι
Κατι ενδιάμεσο
Ουδέτερο
Αχρωμο
Σαν την ζωή
Γκρίζο σαν τον ουρανό που φεύγει
Γκρίζο σαν την μερα που πέρασε
Ουτε άσπρο
Ουτε μαύρο
Μόνο Γκρι
Κατι ενδιάμεσο
Ουδέτερο
Αχρωμο
Σαν την ζωή
2 σχόλια:
ουδετερο κι αχρωμο
οπως η ζωη
οταν μοναχα την κοιταω
κι αδιαφορα μεσα της γερναω..
δικο μου αυτο
ολοδικο μου
δεν ξερω γιατι και τι σε εκανε να γραψεις αυτο το σημειωμα, μα ειναιστιγμες που ετσι τις καταλαβαινω οταν εγω αδιαφορα γερνω μεσα στη ζωη..
δεν ξερω επισης αν ο μπλοκερ με αφησει να καταχωρησω αυτο το σχολιο!
απο χτες προσπαθω να το κανω.. ματαιως..
χαιρομαι παντως που αφησες κι εδω σημαδια
καλη σου ωρα.. βρε! :))
To βράδυ ερχόταν αργά.
Ολα εξω απ'το παράθυρο ήταν γκρίζα.
Σαν ταινία πέρασε από μπρόστα μου η μέρα μου.Γρίζα κι αυτή.
Ακριβώς όπως το λές!!!
"οπως η ζωη
οταν μοναχα την κοιταω
κι αδιαφορα μεσα της γερναω"
Δημοσίευση σχολίου