Κυριακή 13 Μαΐου 2007

Στα μωρά μου...


αποψε θαρθω
τον ύπνο σου γλυκα να σου φιλήσω
την πόρτα θ’ανοίξω πλατιά
να μπούν του ονείρου πουλια

αποψε θαρθω
αγκαλια μου να σε νανουρίσω
νεραιδες ,ιππότες ,αστέρια
σου φέρνουν τα δυό μου τα χέρια

αποψε θαρθω
το κορμί σου ζεστα να σκεπάσω
την πόρτα θα κλείσω απαλα
μην φύγουν του ονείρου τα πουλια.

...στα "μωρά " μου ...που μεγάλωσαν πια
28/5/06

9 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Το θυμάμαι Χαρά! Από τις
"Συναντήσεις".. Να τα χαίρεσαι τα
"μωρά" σου. Όσο και να μεγαλώσουν, πάντα θα είναι τα μωρά μας. :))
Φιλιά!

ο δείμος του πολίτη είπε...

Πολύ όμορφο και τόσο γλυκό.

aqua είπε...

@Aναστασία
Ναι ...δημιούργημα μιας στιγμής ποιητικού μου οίστρου!
Εμ ..τι μόνο εσύ θα γράφεις?:))

@ Δήμο
Ευχαριστώ...
Νά'σαι καλά !

Kapetanios είπε...

Ευτυχία θα πει.. αυτό.
Να είσαι καλά και να (για να) τα χαίρεσαι.

zoufitsa είπε...

Καλημερα καλη μου,πολυ ομορφο και τοσο ζεστο...
Θα μου επιτρεψεις να το μοιραστω με το γιοκα μου...

Με τραβηξε το νικ σου και οι φωτογραφιες στην gallery σου.εχουμε πολλα κοινα....

aqua είπε...

@ Κapetanios
Εχεις δίκιο και σ'ευχαριστώ.
Καλοτάξιδα θέλω να'ναι...
τίποτα άλλο.

aqua είπε...

@zoufitsa
Καλώς ήρθες και σ'ευχαριστώ
Τα αισθήματα σ'όλες τις μητέρες είναι τα ίδια .
Και δεν αφορούν μόνο το δικό τους παιδί.
Με χαρά λοιπόν το χαρίζω σε σένα και στο γιόκα σου.
Να'σαι καλά και να τον καμαρώνεις.
Καλή σας Ημέρα!

nyctolouloudo είπε...

πολύ τρυφερό!
να τα χαίρεσαι τα "μωρά" σου.. μεγαλώνουν τόόσο γρήγορα!

aqua είπε...

@ νυχτολουλουδο
Παααάρα μεγαλωσαν και δεν τα φτάνω πιά !
Είν' η αλήθεια πως δεν τα χορτασα μικρά και συχνα νοσταλγώ στγμές που δεν μπορούν να ξανάρθουν
Εξ ού και το έμμετρο πόνημα!
:))