Μια νεα τάξη στις φυλακές.

Nέα ταξη ανθρώπων και πραγματων στις ελληνικες φυλακές.
Τα σωφρονιστικα καταστηματα μεχρι προτινος χωρος εναπόθεσης κοινωνικων αποβλήτων ,μιασματων ,ατομων του περιθωριου γνωρίζουν πλεον ημερες" δόξης λαμπράς ".
Μελη της "καλης" κοινωνίας επισκεπτονται όλο και συχνότερα τα ευάερα και ευήλια διαμερισματα των εν λογω καταστηματων και μερικα απ’αυτά παραμενουν και για
"διακοπάς μακρας διαρκειας."
Οι ελληνικες φυλακες εχουν γινει πλεον " δημοφιλης προορισμός"
Οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι καλούνται να εξυπηρετήσουν από τον απλό κλεφτοπορτοφολά μεχρι τον κ. Πρύτανη και την κ.Ανακριτρια.
Και ενδιαμεσα γιατρούς,μηχανικούς,δικηγόρους ,επιχειρηματιες,
Το υπουργειο Δικαιοσύνης προκειται να ζητησει αυξηση των δαπανων για την σιτιση των κρατουμενων και ειδικα σεμιναρια πραγματοποιουνται στα μαγειρεια των φυλακών προκειμενου το καθημερινό μενου ν’ανταποκρινεται στις γκουρμέ απαιτησεις των νεων του πελατων.
Ευτυχως οι νεες φυλακες που κατασκευαζονται σ’όλη την χωρα μπορουν να προσφέρουν συνθηκες διαμονής τριων αστερων ,ικανες να ικανοποιουν τους υψηλους τους πελατες.
Τα κλεφτρόνια ,οι ξεπεσμενες πόρνες και οι μπουκαδόροι κρυφογελουν χαιρεκακα
υποδεχόμενοι στα κελια τους "συναδελφους" σφυριζοντας μεσα απ΄τα δόντια τους.
«Μεσα κι εσεις ρε πούστηδες…ηρθε και η σειρα σας!»
Οι νεοεισερχομενοι παρατηρούν εκπληκτοι το νεο τους περιβαλλον ,παραδίδουν το laptop και την συλλεκτική τους πένα στον φυλακα και τακτοποιουν προσεκτικα το Αρμανι

κοστουμι τους στο καγκελο του διώροφου κρεβατιού του κελιου τους.
Και αυτή είναι η εύθυμη πλευρα του θεματος.

Υπάρχει και η άλλη .Η θλιβερή.
Αυτή της κοινωνίας της διαφθοράς.
Αρχες,αξίες,ιδανικα ,θεσμοι καταρρεουν καθημερινα .
Καποτε κοιταζαμε με δεος και σεβασμό τον πανεπιστημιακό μας δάσκαλο να μας διδασκει στα αφιθεατρα .
Καποτε θεωρουσαμε αξιοσεβαστο τον κάθε δικαστη κι ειχαμε εμπιστοσυνη στην κρίση και την αποφασή του.
Ο νεος πήγαινε στις αιθουσες των πενεπιστημιων πεπεισμενος πως θα μορφωθεί.
Ο αδικημενος πηγαινε στις αιθουσες των δικαστηρίων πεπεισμενος πως θα δικαιωθεί.
Σημερα τα δυό αυτά θεμελια μιας κοινωνιας , η παιδεια κι η δικαιοσυνη έχουν τρωθεί ανεπανόρθωτα.
Οι υψηλές ποινες που επιβαλλονται άκριτα είναι κινησεις μόνον εντυπωσιασμου.
Μια αγωνιωδης προσπαθεια να εξορκιστει το αμαρτωλό παρελθον και να επανακαμψει η δικαιοσυνη άσπιλη κι αμολυντη.
Η ελευθερη κριση και βουληση των δικαστων πνιγεται κατω από την απειλή πως μια γενναία απόφασή τους μπορεί να κριθεί παρανομη ή εσφαλμένη ,αν δεν είναι αυστηρή.
Και πέφτουν βροχή οι προφυλακίσεις
-Πήγαινε τωρα μεσα και θα δικαιωθείς στο δικαστηριο.
Το κλεφτρόνι εξαντλεί τα όρια της προφυλάκισης .
Ο μεγαλοεπιχειρηματίας βγαίνει με την πρώτη αίτηση αποφυλάκισης ,επικαλούμενος "λόγους υγείας",που γίνονται δεκτοί
Και πέφτουν τα χρόνια σαν στραγαλια στις ποινές.
-Πήγαινε τωρα μεσα και θα δικαιωθεις στο εφετειο.
Κι αν αθωωθείς στο εφετείο "δεν συντρέχει λόγος αποζημίωσης"

Τετοια δικαιοσυνη θελουμε?
Που να εξαντλει την αυστηροτητα της για δημιουργία εντυπώσεων?
Τετοιους δικαστες θελουμε?
Που εξαντλουν το θαρρος τους στην αυστηρή τήρηση του τύπου,αγνοώντας την ουσία ?

Η δικαιοσύνη πρεπει να βαλει βαθιά το μαχαιρι στο κόκκαλο.
Μα πρωτα στο δικό της.
Η γυναικα του Καισαρα δεν πρεπει μονο να φαινεται τιμια.
Πρεπει και να είναι.