Άσε , είμαι στεναχωρημένος και δεν μπορώ να σου γράψω κάτι θετικό! Εδώ και πάνω από μία ώρα κάθομαι καρφωμένος στην οθόνη του υπολογιστή και αυτό το διαολεμένο το μυαλό μου δεν μπορεί να κατεβάσει μια ιδέα για ένα σχόλιο σε ένα μπλογκ( το παρακολουθώ εδώ και 2-3 μήνες αλλά έχω σχολιάσει μόνο μια φορά στο παρελθόν), παρά πνίγεται μέσα στον φόβο, στην πόνο και στην αγωνία που γεμίζει τα σωθικά μου. Συναισθήματα που δεν θέλω και δεν πρέπει να φανούν στο γραπτό μου. Ταγμένος σταθερά και αμετακίνητα στην άποψη της ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ και ΟΧΙ στην διάρκεια της ζωής, δεν μπορώ παρά να θαυμάσω αυτήν την κατάθεση ψυχής ενός ανθρώπου που έρχεται πρόσωπο με πρόσωπο με το δίλημμα και το πρόβλημα της ΑΠΟΦΑΣΗΣ (γιατί τα διλήμματα, όταν δεν χρειάζεται να απαντηθούν δεν είναι πρόβλημα, πλάκα είναι, για να περνάμε την ώρα μας κουβεντιάζοντας) Μα γιατί δεν του γράφεις την άποψη σου (?), θα μου πεις. Αυτός που θα έχει τις συνέπειες μιας απόφασης πρέπει να αποφασίσει μόνος του και ανεπηρέαστα, γιατί ο πόνος ενός σφάλματος γίνεται μικρότερος όταν ξέρεις ότι ήταν μια δική σου απόφαση και όχι κάποιου που σε επηρέασε με τον άλφα ή τον βήτα τρόπο. Μα , γιατί τα γράφεις σε μένα όλα αυτά(?) μπορεί να είναι το επόμενο ερώτημα σου και δεν με αφήνεις στον καημό μου ? Γιατί έτσι. Καλημέρα σου
@ Sotiris Μα Σωτήρη μου….πάντα το έτυμο έχει σχέση με την ουσία. Κι όπως λεν τα λεξικα κάποια από τις ερμηνείες του είναι "απαυδώ" ,που πάει να πεί εξαντλήθηκα ,"άδειασα" μεσ’τις θολές ημέρες.
@ raffinata επαναλαμβανόμενα βαρια βαριαλγή και βαρύτλητα
@ kapetanio Εμενα δεν μου πήρε και πολύ για να σου απαντήσω. Καλά εκανες και τα γραψες όλα αυτά. Που ξέρεις μπορεί να’ναι αναλογος ο καημός
Κι εγώ γιατί ήμουν "σίγουρος" για μια τέτοια απάντηση? ( το "κακός" εκεί πήγαινε, γιατί πρέπει να είσαι πολύ κακός για να μιλάς για σχοινί στο σπίτι του κρεμασμένου. Εξάλλου είμαι πολύ επίμονος όταν θέλω να εκμαιεύσω μιαν απάντηση ) Εάν θέλουμε είναι καλές οι Κυριακές, εάν δεν θέλουμε δεν είναι Και εγώ θέλω να είναι και η δική σου ( για μένα είναι έτσι κι αλλιώς, γιατί η Ζωή, προς το παρόν, είναι πολύ καλή μαζί μου..) "Ο κακός"
εγω τωρα τι να πω; μπα.. μετα το χειμμαρρο καπετανιο και τις απαντησεις ακροστιχιδες, ενα μου μενει: να σου μαρτυρησω τον ως Sotirios υπογραφοντα... εγραφε λοιπον ο αγαπητος καπου.. καποτε.. "που πανε αληθεια οι λεξεις λιγο πριν το βαρεθηκα;", εννοωντας το τι υπονοουμε στη πραγματικοτητα ή τι κρυβεται πισω και απο το βερεθηκα το οποιο με τη σειρα του επεται των λεξεων που κρυψαμε
καλα! ας τα πει μονος του ο Σωτηριος...! εγω, προσπαθησα.. :-*
οι μερες να ειναι ετσι παντα αν γινεται, οχι ομως και οι καρδιες σφαλιχτες :0 ειμαι νιοπαντρη και ερωτευμενη καργα αλλα εκανα ενα αντισταθμισμα μουρλια (!?). ισως γιατι ετσι νιωθω...μια πλευρα της ζωης μου παει αψογα μια αλλη ομως οχι...για να κρατιουνται οι ισορροπιες...
@ maria λεμονάτη η γρήγορη ανάγνωση οδήγησε στην παρανόηση. Αν και μπορεί να σφαλίσει η καρδιά ,αφού κλείσει πρώτα μέσα την μία και μοναδική!! :) Εύχομαι να ισχύσει η δική μου ερμηνεία. Καλό σου βράδυ μαράκι! :))
19 σχόλια:
Κ-άθε
Α-νάσα
Ν-ουθετεί
Ε-να
Ν-έο
Α-νεκπλήρωτο
Σ-τόχο.
Π-οιος
Ρ-άθυμος
Ο-κνηρός
Β-αριέται;
Λ-υπάμαι.
Η-ταν
Μ-όνο
Α-καταλογίστως
Σ-κεπτόμενος.
Στοχοι- ανασες ζωής
Ναι
Για να παει κι αυτή παραπέρα.
Καποιες φορές
Βαρος γίνεται
Ασήκωτο.
Κι η ψυχή
Κι η σκέψη
Μια ίσια γραμμή.
Καλό σου Βράδυ
Σ'ευχαριστώ :)
Παράξενο ρήμα
Βαριέμαι...
Βαρέθηκες...
Τι να σημαίνει;
Και δεν αναζητώ το έτυμον.
Την ουσία προσπαθώ να προσεγγίσω..
Καλό ξημέρωμα να έχεις...
ίσως και να πέφτουν βαριά τα επαναλαμβανόμενα
Άσε , είμαι στεναχωρημένος και δεν μπορώ να σου γράψω κάτι θετικό!
Εδώ και πάνω από μία ώρα κάθομαι καρφωμένος στην οθόνη του υπολογιστή και αυτό το διαολεμένο το μυαλό μου δεν μπορεί να κατεβάσει μια ιδέα για ένα σχόλιο σε ένα μπλογκ( το παρακολουθώ εδώ και 2-3 μήνες αλλά έχω σχολιάσει μόνο μια φορά στο παρελθόν), παρά πνίγεται μέσα στον φόβο, στην πόνο και στην αγωνία που γεμίζει τα σωθικά μου. Συναισθήματα που δεν θέλω και δεν πρέπει να φανούν στο γραπτό μου.
Ταγμένος σταθερά και αμετακίνητα στην άποψη της ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ και ΟΧΙ στην διάρκεια της ζωής, δεν μπορώ παρά να θαυμάσω αυτήν την κατάθεση ψυχής ενός ανθρώπου που έρχεται πρόσωπο με πρόσωπο με το δίλημμα και το πρόβλημα της ΑΠΟΦΑΣΗΣ (γιατί τα διλήμματα, όταν δεν χρειάζεται να απαντηθούν δεν είναι πρόβλημα, πλάκα είναι, για να περνάμε την ώρα μας κουβεντιάζοντας)
Μα γιατί δεν του γράφεις την άποψη σου (?), θα μου πεις.
Αυτός που θα έχει τις συνέπειες μιας απόφασης πρέπει να αποφασίσει μόνος του και ανεπηρέαστα, γιατί ο πόνος ενός σφάλματος γίνεται μικρότερος όταν ξέρεις ότι ήταν μια δική σου απόφαση και όχι κάποιου που σε επηρέασε με τον άλφα ή τον βήτα τρόπο.
Μα , γιατί τα γράφεις σε μένα όλα αυτά(?) μπορεί να είναι το επόμενο ερώτημα σου και δεν με αφήνεις στον καημό μου ?
Γιατί έτσι.
Καλημέρα σου
«Ο κακός»
@ Sotiris
Μα Σωτήρη μου….πάντα το έτυμο έχει σχέση με την ουσία.
Κι όπως λεν τα λεξικα κάποια από τις ερμηνείες του είναι
"απαυδώ" ,που πάει να πεί εξαντλήθηκα ,"άδειασα" μεσ’τις θολές ημέρες.
@ raffinata
επαναλαμβανόμενα βαρια
βαριαλγή
και βαρύτλητα
@ kapetanio
Εμενα δεν μου πήρε και πολύ για να σου απαντήσω.
Καλά εκανες και τα γραψες όλα αυτά.
Που ξέρεις μπορεί να’ναι αναλογος ο καημός
Καλή σας Ημέρα
Ομορφη Κυριακή να 'χετε! :)
Κι εγώ γιατί ήμουν "σίγουρος" για μια τέτοια απάντηση?
( το "κακός" εκεί πήγαινε, γιατί πρέπει να είσαι πολύ κακός για να μιλάς για σχοινί στο σπίτι του κρεμασμένου. Εξάλλου είμαι πολύ επίμονος όταν θέλω να εκμαιεύσω μιαν απάντηση )
Εάν θέλουμε είναι καλές οι Κυριακές, εάν δεν θέλουμε δεν είναι
Και εγώ θέλω να είναι και η δική σου ( για μένα είναι έτσι κι αλλιώς, γιατί η Ζωή, προς το παρόν, είναι πολύ καλή μαζί μου..)
"Ο κακός"
@ kapetanio
Σ'ευχαριστώ "κακέ" μου κι εύχομαι ειλικρινά μέσα απ'την ψυχή μου
να 'ναι ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ όμορφες οι Κυριακές σας!
καλησπέρα!..
μετά το παράπονο η σιγή?
συνήθως μεσολαβεί η οργή ή μήπως έχω χάσει τη σειρά?
@ τζων μπόη
Καλά κ.Μπόη δεν έχετε ακούσει για την Βουβή Οργή? :))
@ roadartist
Καλησπέρα και σένα μικρό! :))
... ή την εκκωφαντική σιωπή ?
ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ
βιωνεις
αργα
ραθυμα
ερωτικες
θαλπωρης
ημερες
καρδιες
ερμητικα
σφαλιχτες
χμ, προσπαθησα να αντισταθμισω τις δυο οψεις της ζωης...
εγω τωρα τι να πω;
μπα..
μετα το χειμμαρρο καπετανιο και τις απαντησεις ακροστιχιδες, ενα μου μενει: να σου μαρτυρησω τον ως Sotirios υπογραφοντα...
εγραφε λοιπον ο αγαπητος καπου.. καποτε.. "που πανε αληθεια οι λεξεις λιγο πριν το βαρεθηκα;", εννοωντας το τι υπονοουμε στη πραγματικοτητα ή τι κρυβεται πισω και απο το βερεθηκα το οποιο με τη σειρα του επεται των λεξεων που κρυψαμε
καλα!
ας τα πει μονος του ο Σωτηριος...!
εγω, προσπαθησα.. :-*
( η μαρτυριαρα)
@ maria
E...βέβαια
Τι άλλο να περιμένεις από μια νιόπαντρη? Το μυαλό της στον έρωτα!! :))
Ετσι να'ναι πάντα εύχομαι οι μέρες κι οι καρδιές!
@ orelia
Και μετά μας κάνει τον ανήξερο
Τον έχει απασχολήσει το θέμα ,
μα όπως φαίνεται δεν βρήκε λύση .
Εεε... Sotirios?
Καλό σας Βράδυ!
οι μερες να ειναι ετσι παντα αν γινεται, οχι ομως και οι καρδιες σφαλιχτες :0
ειμαι νιοπαντρη και ερωτευμενη καργα αλλα εκανα ενα αντισταθμισμα μουρλια (!?). ισως γιατι ετσι νιωθω...μια πλευρα της ζωης μου παει αψογα μια αλλη ομως οχι...για να κρατιουνται οι ισορροπιες...
@ maria λεμονάτη
η γρήγορη ανάγνωση οδήγησε στην παρανόηση.
Αν και μπορεί να σφαλίσει η καρδιά ,αφού κλείσει πρώτα μέσα την μία και μοναδική!! :)
Εύχομαι να ισχύσει η δική μου ερμηνεία.
Καλό σου βράδυ μαράκι! :))
δεν εχω λογια αλλα να πω, συμφωνω-συμφωνω :)
Δημοσίευση σχολίου