
Εκλεισε κι όλας ένας χρόνος από τότε που η μπλοκόσφαιρα είχε την χαρά και την τιμή να υποδεχτεί το πρώτο μου blog .
Δηλαδή είναι ακριβώς ενας χρόνος και κατι μέρες,..αλλα δεν πειράζει...σήμερα το πήρα χαμπάρι.
Ολο αυτό τον καιρό τα blogs μου πολλαπλασιάστηκαν , έγιναν τεσσερα και εκτιμώντας την μεγάλη αξία μου ,μου έκαναν την τιμή να με καλέσουν να συμμετέχω και σ'ενα κοινό
Eνα χρόνο μετά ακόμα δεν ξέρω γιατί τα άνοιξα και γιατί τα διατηρώ.
Είναι η ανάγκη για έκφραση.
Είναι η ανάγκη για επικοινωνία.
Είναι η ανάγκη να καταγραψεις σκέψεις.
Να πεις απόψεις,να βγαλεις θυμό ,να πεις αυτά που δεν μπορείς να πεις σ'αυτους που θέλεις
ή σ'αυτούς που δεν μπορούν να σ'ακούσουν
Καθενα απ'αυτά κι όλα αυτα μαζί.
Δεν ξέρω για πόσο καιρό ακόμα θα γράφω.
Ξέρω μόνο πως το blog βόηθησε σε μια δύσκολη περίοδο να μαζέψω τις σκέψεις μου.
Κι όσο παραμενει ενας δικός μου χώρος ,που θα γραφω αυτά που θελω, οταν θελω ....
θα 'χετε την χαρα και την τιμή να με διαβάζετε!