Εγώ ήμουνα που το ΄λεγα?
Εμ...δεν έμεινα!
Τα μάζεψα πρωί-πρωι και κατα το μεσημεράκι πίσω στο κλεινόν άστυ
Τώρα το βλέπω απ'τις φωτογραφίες.
Πίσω στην χαβούζα,στη μιζέρια ,στην ταλαιπωρία.
Τα μαντατα ήρθαν με το πάτησα που το πόδι μου.
Πάντα όταν λείπω ,λες και την φυλάνε ,γίνονται όλα.
Μαλλον την φυλάνε
Νοιώθω αηδία.
Θέλω να τα βροντήξω όλα .
Να τους τα πετάξω στη μούρη.
Τις θέσεις τους και τις καρέκλες τους μαζί με τα τραπεζάκι και τα σαλονάκια .
Φτιάχτημα γαμώτο ,δεν πρόλαβα να'ρθω.
Καποιοι άνθρωποι είναι πολύ άρρωστοι.
Αρρωστοι στο μυαλό και την ψυχή.
Μια ζωή στο τίποτα κι ανασφαλείς μόλις τους δοθεί λίγη εξουσία ψηλώνουν δέκα πόντους.
Γίνονται άνθρωποι.
Μ' αν τολμήσεις να τους ακουμπήσεις γίνονται σκυλιά μαύρα.
Εγωισμός,κουτοπονηριά, νταηλίκι ,μικροψυχία.
Λένε για τις "γυναικούλες".
Μα έχω δεί και κάτι άντρες...
Γαμώ τα παντελόνια που φοράνε!
6 σχόλια:
ΓΑΜΩ ΤΑ ΠΑΝΤΕΛΟΝΙΑ ΤΟΥΣ.
(Με κεφαλαία έπρεπε να το γράψεις)
Αλλη αντίληψη είχα για τους άντρες
Τελευταία διαψευδομαι συνέχεια.
Χάθηκαν οι Πρίγκηπες Μικρεεεεέ!
Μπήκα κι εγώ να σχολιάσω τον τελευταίο στοίχο, αλλά ...
Ας είναι.
Πάντως για το σύνολο του κειμένου σου απορώ. Δηλαδή με σένα απορώ.
Τι καινούργιο είδες που δεν το ήξερες;
Καλό σου βράδυ.
Ναι ..θύμωσα πολύ!
Γιατί επιβεβαιώθηκα για άλλη μια φορά.
Καληνύχτα Μάρκο!
Συμφωνώ και επαυξάνω, αλλά τουλάχιστον έχουμε κάτι να γελάμε, έτσι δεν είναι;
@ Ελληνίδα
Αναλόγως την περίπτωση.
Μερικές φορές μού'ρχετε να δαγκώσω!!
:)))
Δημοσίευση σχολίου