Ο διαπεραστικός ήχος απ’το ηλεκτρονικό ξυπνητήρι σκορπίστηκε στο δωμάτιο.
Ανοιξε τα μάτια .Ενα απαλό μπλέ φως τρυπαγε τις γρίλλιες
Ξημέρωσε.
Κοίταξε τον άντρα που κοιμόταν δίπλα της και σηκώθηκε μαλακά απ’το κρεβάτι.
Ετρεξε στο διπλανό δωμάτιο προσπαθώντας να μην κάνει θόρυβο ,κάθησε και πάτησε το κουμπί.
Μια τρελή προσμονή την είχε κυριέψει.
Οι εικόνες έτρεχαν κι εναλάσσονταν αργά.
Τα δευτερόλεπτα της φάνηκαν αιώνας.
Πνιγμένη απ΄την αγωνία έκανε αριστερό κλίκ .
Κι είδε αυτό που τόσο περίμενε.
«Εχετε ένα νέο μήνυμα στον υπολογιστή σας»
Η καρδιά της άρχισε να χτυπά τρελλά.
Να είναι θεέ μου από εκεί ....
Ναι είναι πάλι απο εκεί ....
Από την ίδια διεύθυνση μα με άλλο όπως πάντα αποστολέα
Ξανά αριστερό κλίκ ξανα το ίδιο μήνυμα
Εγειρε πίσω και χομογέλασε .
Ωρα αποστολής η ίδια
Εκλεισε γρήγορα ,έριξε μια ματιά απ’την πόρτα στον άντρα που εξακολουθούσε να κοιμάται κι άρχισε να ετοιμάζεται βιαστικά.
Σε λίγα λεπτά βρισκόταν στο αυτοκίνητο οδηγώντας για την δουλειά.
Δεν ξέρει πως έφτασε στο γραφείο.
Πόση ώρα έκανε ?...από ποιο δρομο ήρθε? ...είχε κίνηση.?...είχε μποτιλιάρισμα στα φαναρια...?
Δεν θυμόταν ...μόνο την εικόνα απ΄το μήνυμα στην οθόνη του υπολογιτή έβλεπε ...και χαμογελούσε
Τρύπωσε στο γραφείο .Δεν ήθελε τώρα κουβέντες και καλημέρες.
Παρήγειλε καφέ και πάτησε πάλι το κουμπί.
Είχε τώρα όλο το χρόνο και την ησυχία να το ξαναδεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου