Κυριακή 21 Μαΐου 2006

21 Μαίου

Δεν ξέρω αν λάβεις ποτέ αυτό το γράμμα.
Θα ‘θελα όμως κάποτε να σου πω όσα δεν σου είπα τότε.
Να σου πώ πόσο σ’αγαπησα ...πόσο σ’αγαπώ ακόμα ...
πως θα σ’αγαπώ για πάντα...
Δεν στο είπα ποτέ..
Δεν ξέρω γιατί ...

Ησουν για μενα ένα φως μεσ’το σκοτάδι.
Μια ηλιαχτίδα που τρύπωσε στην καρδιά μου . .
Σε ξεχώρισα αμέσως .
Ενα διαμαντι μεσ’τον σωρό από πέτρες.
Κάτι με τράβηξε κοντα σου
Τ’όμορφο χαμόγελό σου ...η γελαστή ματιά σου ...
η ψυχούλα σου που μόνο ήθελε να δίνει ...
Η περηφάνεια σου .... η αξιοπρέπειά σου ...η εξυπνάδα σου
Δεν ξέρω τι απ’όλα ...μπορεί και όλα

Κάτι σε τράβηξε κοντα μου.
Με ξεχώρισες είπες κι εσύ .
Και δεθήκαμε ...κολλήσαμε....επικοινωνήσαμε...

Ησουν κοντα μου στα δύσκολα ....ώρες ατελειωτες ..κουβέντες....λόγια...παρηγόριες...πλάκες να με κάνεις να γελάσω

Ημουν κοντα σου στα δύσκολα ....ώρες ατελειωτες ..κουβέντες....λόγια...παρηγόριες...πλάκες να σε κάνω να γελάσεις

Και σε θαύμαζα τόσο!
για την δύναμη της ψυχής σου ,όταν γέλαγες τον πόνο
για την αδύναμη ψυχούλα σου ,όταν έκλαιγες απ’τον πόνο


Ποτέ δεν θα ξεχάσω εκείνο το πρωί της Κυριακής .
Ερχόμουν με λαχτάρα να σε δω .
Σου είχα πάρει και λουλουδια.
Ζέρμπερες ...που ήξερα πως σου αρέσουν

Ο ήλιος έπεφτε εκτυφλωτικός μέσ’το δωμάτιο .
Με τύφλωσε....
Προχώρησα στην σκιερή γωνιά για να σε δω.
Καλημέρα ...είπα ...η Ελένη ?
και κοίταξα το άδειο σου κρεβάτι

Εφυγε νωρίς το πρωί ...ήσυχα...πολύ ήσυχα....
Σε ζηταγε χθές βράδυ ...δεν ήρθες....
μου απάντησε η φωνή απ’το διπλανό κρεβάτι

Οι λέξεις βουιζαν στ’αυτιά μου.
έφυγε ...εφυγε...νωρίς το πρωι
πως έφυγε? . που πήγε ? ...τι εννοεί ?
με ζήταγε...
Ηρθα !!! ...μα.. ήρθα !!!
Γιατι έφυγε?

Δεν ξέρω πως βγηκα απ΄το δωμάτιο ...
πως κατεβηκα τις σκάλες...
πως πέρασα την πύλη του νοσοκομείου...

Δεν ξέρω πόση ώρα πέρασε...
Κάποια γέλια παιδιών στην διπλανή αλάνα
με ξύπνησαν ,σαν από λήθαργο και βρέθηκα
στο κάθισμα του αυτοκινήτου με τις ζέρμπερες αγκαλιά και το βλέμμα στο κενό .

Αποφάσισα να σου γραψω αυτό το γράμμα
Να σου πω με λόγια , όσα με την ψυχή μου σου λέω τόσα χρόνια .
Να σου πώ πόσο Σ’αγαπώ ..
σαν την Μοναδική ...την Αληθινή μου ΦΙΛΗ
και να σου ζητησω μια μεγαλη ΣΥΓΝΩΜΗ
...που δεν πρόλαβα ..

Αποφάσισα σήμερα να στείλω αυτό το γράμμα

σήμερα που θα γιορταζες Ελένη.
...

Δεν υπάρχουν σχόλια: