Ιούνιος

Μπήκε κι ο Ιούνης.
Από το πρωί ακούω και διαβαζω ευχές.
Καλό μήνα !
Καλό καλοκαίρι!
Δεν έχω διαθεση να ευχηθώ τίποτα και σε κανέναν.
Το πρωί πηγαίνοντας στο γραφείο και μπαίνοντας στην είσοδο του κτιρίου
ο θυρωρός και τρεις τέσσερις συνάδελφοι μου ευχηθηκαν εν χορώ "καλό μήνα "
Προσποιήθηκα πως χαμογέλασα και πέταξα ενα χλωμό "επίσης".
Δεν μου φταιγαν και τίποτα οι άνθρωποι πρωί-πρωί!
Πρώτη μέρα του καλοκαιριού.
Οι ζέστες έχουν μπει για τα καλά ,οι θάλασσες γεμάτες ,τα αιρκοντίσιον στο φουλ,προγραμματιζονται οι α΄δειες.
Νοιώθουμε πια στο πρόσωπό μας την καυτή ανάσα το καλοκαιριού.
Δεν ξέρω τι θα κανω.
Δεν εχω πραγραμματισει τίποτα .
Δεν ονειρεύομαι τίποτα.
Κάποιες ιδέες για Ιταλία και Σίφνο,παρότι αρχικά με ενθουσίασαν
τωρα πια τις βλέπω να ξεμακραίνουν.
ξέρω πως όταν ερθει η στιγμή θα το αναβάλλω.
Για πρώτη φορά δεν είμαι χαρούμενη που ήρθε το καλοκαίρι.
Θυμάμαι τα παιδικά μου χρόνια.
Την λαχτάρα να τελειώσει το σχολείο .
Εκείνες τις τελευταίες ημέρες που μέσ'την κάψα του μεσημεριού ανέβαινα την μεγάλη
ανηφόρα για το σχολείο .
Και τα γλυκά απογεύματα που κατηφορίζαμε ολοι μαζί και ξεχυνόμαστε στην πλατεία για
παγωτά ,καφέδες και σουβλάκια.
Μετράγαμε τις μέρες γιατί το καλοκαίρι περίμενε.
Κι ακόμα πιό μικρή .
Οταν πήγαινα με την μαμα στον Αγγελο,εκεί στην πλατεία Ταχυδρομείου και διαλέγαμε
υφάσματα για τα καλοκαιρινά φορέματα.
Υφάσματα λινά,βαμβακερά ή αέρινα.Κίτρινα καρώ,λευκά με ρίγες,αέρινα αχνογάλανα με γαλάζια πουά.
Και μετα στην κυρία-Ματούλα ,την μοδίστρα,να διαλέξουμε τα σχέδια από τα τεράστια πολύχρωμα περιοδικά της.
Πρώτη πρόβα,δεύτερη πρόβα.Επαιρνε μορφή το φόρεμα
Τιραντάκια,κορδελίτσες και δαντέλες.
Μέχρι νάρθει η μέρα να πάρει η μαμα την άδεια και να φύγουμε για το χωριό ήταν όλα έτοιμα.
Α! Ολα κι όλα ! Η κυρία-Ματούλα ήταν πάντα συνεπής.
Ενα απόγευμα ήταν πάντα αφιερωμένο για τα υπόλοιπα ψώνια και τα αξεσουάρ.
Παπούτσια από του Simi και καπέλο απ'το Πτί Πούλ.
Ερχόταν κι ο παπούς μαζί.
Πάντα από εκει αγόραζε το ψάθινο καπέλο του.
Κι εγω διαλεγα το δικό μου .
Ασπρο με κίτρινη κορδέλλα από σατέν και δυό κατακόκινα κερασάκια στο πλάι.
Και μετά άρχιζε η ιεροτελεστία της προετοιμασίας.
Η μεγάλη ασπρόμαυρη βαλίτσα κατέβαινε απ΄το πατάρι και στηνότανε στο δωμάτιο της μαμας πάνω στο μεγάλο μπαούλο.
Κάθε μέρα προσθέταμε και κάτι.
Τα φορέματα όταν έρχονταν απ΄τη μοδίστρα.
Τα παπούτσια ,τα καπέλα,τα μαγιώ όταν γυρίζαμε απ΄τα ψώνια.
Και κουτιά λουκούμια και βανίλιες απ΄του Λουμίδη για τα απογεύματα στην αυλή με δροσερό νερό απ΄το πηγάδι.
Κάθε μέρα έβλεπα την βαλίτσα να γεμίζει και να φουσκώνει
Κι ήξερα πως όσο γεμίζει η βαλίτσα τόσο πιό κοντα ήταν οι μέρες των διακοπών.
Το τελευταίο βράδυ μαζευόμουν νωρίς απ΄το παιχνίδι.
Μπάνιο,φαγητό και στο κρεβάτι απ'τις εννιά.
Επρεπε να σηκωθούμε νωρίς για το ταξίδι.
Η βαλίτσα φουσκωμένη πάνω στο μπαούλο ,περίμενε κλειδωμένη την αναχώρηση.
Ο ήχος απ΄τα τριζόνια έμπαινε γλυκα απ΄τ'ανοιχτό παράθυρο .
Το καλοκαίρι με περίμενε.